Mutluluk

Evet Elif'in tembel annesi bloğa yeni yazı girmeyeli aylar olmuş...
Böyleyimdir ben hevesle bir işe başlarım arkasını da pek getiremem.
"Mükemmel değilim ama benim gibisi yok " diyen bir yazı okumuştum, ama öyle hissesiyorum şu sıralar.
Elif'e gelince, tahminlerimizin çok üstünce bir hızla büyüyor, düşünüyor, düşündüklerini çok rahat bir biçimde ifade ediyor...
O geç konuşan, bizlere " acaba bir problem mi var" diye düşündüren çocuğun böyle bülbüller gibi konuşacağını, bu kadar hızla arayı kapatabileceğini tahmin edememiştim.
Kızımı düşünürken ister istemez yüzüm gülüyor, her hali komik, sıcacık, içimi kaynatan türden...

Herşeye acayip isimler takıyoruz Ben ona ELİFÇİKO diyorum o bana ANNECİKİM diyor... Öpmelere, kokusuna doyamıyormuş insan gerçekten...
Sabah uyanıyor; GÖZÜMDE KIYINTILAR var diyor çapakları kastederek :) Al sana gülmek için bir neden daha...
Çeçil peynirine İPLİKLİ PEYNİR
Kaşar peynirine DÜZ PEYNİR diyor :)

Çok kitap okutuyor bize, aynı kitabı bilmem kaç kere okumuşuzdur.
Küçük vakvak meraki artık kalmadı. Onun yerine küçük kırmızı tavuk, timaş yayınlarının kitapları aldı...
Kitaplarıyla yatıyor ve tabii ki vazgeçemediği dantellerini okşadığı yastığı da eşlik ediyor kendisine...
Mutlu bir çocuk ve etrafına da mutluluk saçıyor gerçekten...
Dilerim hep böyle olur...